Pokolenie JC

Wyobraźcie sobie domek - długo oczekiwany, w końcu wybudowany, gdzieś na prerii, a może w lesie, położony w malowniczym krajobrazie... Gdziekolwiek by się nie znajdował czy jak by nie wyglądał, powinien mieć płot. Dlaczego? Z jakiego powodu otaczamy nasze domy płotami, a drzwi mieszkań zamykamy na klucz?

Chcemy czuć się bezpiecznie. Wiedzieć, że nikt nie włamie się pod naszą nieobecność. Wszyscy jesteśmy jak taki domek - by czuć się bezpiecznie potrzebujemy płotu. Każdy z nas ma w sobie pewne potrzeby emocjonalne wymagające zaspokojenia. A jedną z takich głównych potrzeb, bez których nie możemy częstokroć myśleć o niczym innym, jest chęć czucia się bezpiecznym. To bardzo naturalne, a pozbawienie kogokolwiek owego poczucia bezpieczeństwa skutkuje strachem. O nasze zdrowie, przyszłość. Obawą, że ktoś nas zdradzi, zawiedzie, oszuka. Lękiem przed nieszczęśliwym wypadkiem, który już kiedyś przeżyliśmy, kolejnym koszmarem, przez który po raz kolejny będziemy musieli przechodzić. 

Nasze poczucie bezpieczeństwa może zostać naruszone na różne sposoby. Poprzez doświadczenie śmierci bliskiej osoby, uczestnictwo w wypadku, awanturze, rozboju, napadzie, pobiciu, nadużyciach seksualnych, jak molestowanie czy gwałt, z powodu obracania się w środowisku pełnym narkotyków i alkoholowych libacji... Największy dramat ma jednak miejsce, gdy coś podobnego spotyka nas ze strony kogoś bliskiego, kogoś, komu ufaliśmy, rodziców, rodzeństwa, przyjaciół, znajomych... To wówczas dochodzi do najpoważniejszych konsekwencji odbijających się na naszej psychice i naszych emocjach.